Nuklearna elektrana, odnosno nuklearni reaktor, bez obzira na težinu mogućeg akcidenta ne može eksplodirati kao nuklearna bomba.

Za postizanje lančane fisijske reakcije potrebna je određena količina fisijskog materijala (kritična masa). Kod nuklearne bombe, dvije ili više potkritičnih masa fisijskog materijala spajaju se u kritičnu masu u vrlo kratkom vremenu pomoću klasičnog eksploziva. Tako nastala kritična masa brzo prelazi u superkritičnu i rezultira eksplozijom. Kod nuklearnog reaktora nekontrolirana lančana reakcija dovodi do taljenja jezgre i njezine deformacije, odnosno razdvajanja fisijskog materijala, pa se lančana reakcija sama od sebe gasi.